Kiedyś na nasze spotkanie przyszedł bezdomny mężczyzna. Podczas, gdy większość myślała jedynie o zupie, on się zachwycał modlitwami płynącymi z serca. Mówił, że pewnego dnia też tak będzie potrafił. Któregoś razu Piotr poprowadził go w modlitwie i ten się pomodlił swoimi słowami. Cieszył się jak dziecko. Tydzień temu dowiedzieliśmy się, że Waldek nie żyje. Zmarł na ulicy. Ta informacja była dla nas ciosem w serce. Myślę, że z Waldkiem się jeszcze spotkamy. Przecież lubił się modlić.

Być może podczas naszych ulicznych spotkań ratujemy komuś życie, gdy kogoś karmimy, kiedy dajemy nadzieję lub wskazujemy kierunek w życiu, kiedy rozdajemy czapki, rękawiczki i kurtki. W czasie mroźnych dni jesteśmy wyjątkowo blisko zjawiska życia i śmierci. Zawsze chcemy nieść życie. Dlatego jesteśmy z tymi ludźmi każdego tygodnia.

Zygmunt był człowiekiem pełnym złości i agresji. Przez całe lata żył z tych swoich negatywnych cech i dobrze na nich zarabiał. Pewnego dnia trafił na Kościół Uliczny w Gdańsku. Zupełnie przez przypadek. Po prostu przechodził obok i zatrzymał się, aby posłuchać. Po tygodniu przyszedł znowu i tak przez kolejne miesiące. W pewnym momencie oddał swoje życie Bogu. Złagodniał. Wyznał grzechy.
W swoim życiu Zygmunt skrzywdził wielu ludzi, szczególnie pewnego człowieka, którego kiedyś pobił tak mocno, że tamten spędził miesiąc w szpitalu. Ostatnio spotkał się z nim ponownie, przez przypadek, w zupełnie nowych okolicznościach, na Kościele Ulicznym. Zygmunt szczerze go przeprosił. Tamten to przyjął. Potem razem modlili się, tam na ulicy, w Bożej obecności.

Od zaprzyjaźnionej hurtowni znowu otrzymaliśmy mnóstwo darów. W sobotę po południu, w kilka osób wybraliśmy się do trzech gdańskich schronisk dla osób bezdomnych, aby podzielić się z ich mieszkańcami miłością Chrystusa.

Pierwszym miejscem był Dom Samotnej Matki. Warunki tam panujące są dalekie od wymarzonych, ale na twarzach kobiet nie było widać przygnębienia. Dzieci były radosne, a mamy uśmiechnięte. Rozdaliśmy im ciastka, Biblie i książki. Powiedzieliśmy, że Bóg je kocha i zna ich problemy. Pomodliliśmy się o nie. Poprosiliśmy je także, aby dołożyły starań, aby ich dzieci nie były obciążone trudną sytuacją, w której się znajdują, ale mogły wyrosnąć na wspaniałe młode osoby, które będą miały wiarę, że w życiu osiągną wszystkiego, czego zapragną. Jako przykład podaliśmy postać Bena Carsona, tegorocznego kandydata w wyborach prezydenckich w USA i gorącego chrześcijanina, który wyrastał w podobnych, trudnych warunkach. Zachęciliśmy je do obejrzenia znakomitego filmu jemu poświęconemu pt.: „Cudowne ręce”.

Przyszły cztery osoby. Trzy nie mogły przyjść, ale przeprosiły. Spotkania są rozwojowe. Pojawiają się nowe osoby. Tym razem mieliśmy okazję poznać Waldka. Bardzo inteligentny i ciekawy człowiek, który ma swoją zawiłą historię. Przez dwadzieścia lat mieszkał w USA. Z uznaniem słuchaliśmy o trudzie wychodzenia z nałogów i problemów, w które kiedyś popadł.

Tradycyjnie mieliśmy głębokie studium Biblii. Tym razem zastanawialiśmy się nad historią Nikodema (J 3), który w nocy przyszedł do Jezusa. Pod tym wpływem pojawiło się wiele inspirujących myśli, które sprawiły, że modlitwy były gorące.